Over mij

Carlien Kloes
Loopbaancoach
Wie ben ik?
Mijn naam is Carlien Kloes (1973), ik ben moeder van vier kinderen, twee jongens geboren in 2007 en 2009 en twee meiden (een tweeling, geboren in 2012). Ik heb economie gestudeerd en werk sinds 2002 als loopbaancoach. In 2011 ben ik begonnen met mijn eigen bedrijf Buro de Wending, waarmee ik mij vooral richt op het coachen van mensen in hun werk of naar ander werk.
Mensen waarderen mij om mijn betrokkenheid, positief denken, luisterend oor, tips en adviezen. Ik ben empathisch zonder het einddoel uit het oog te verliezen. In mijn coaching kies ik vaak voor een praktische insteek, waarmee ik een koppeling maak naar situaties uit het dagelijks leven.
Ik heb veel ervaring in het begeleiden van mensen die op zoek zijn naar ander werk, mensen met psychische of lichamelijke klachten en mensen die weer willen re-integreren na een ingrijpende gebeurtenis, ziekte of een burn-out.
Ik ben een Noloc gecertificeerd loopbaanprofessional, lid van de Noloc kwaliteitskring Alkmaar, lid van Het Loopbaancollectief Noord Holland en ik volg jaarlijks scholing door cursussen en opleidingen.
Wil je meer lezen over mijn achtergrond, lees dan hieronder verder.
Hoofd of hart?
Na het behalen van mijn VWO diploma op de Vrije School in Zeist heb ik mijn studiekeuze voornamelijk op rationele gronden gemaakt. Ik was goed in het vak economie en er zou voldoende werk in te vinden zijn. Psychologie, wat achteraf meer de keuze van mijn hart bleek te zijn, zou gegarandeerd tot werkloosheid leiden, zo was het beeld begin jaren ’90. Na het afronden van mijn studie economie ben ik bij een commerciële bank gaan werken als management trainee en daarna als accountmanager MKB.
Mijn dertigersdilemma.
In mijn eerste functie heb ik veel geleerd, maar al gauw kwamen typische dertigersvragen bij mij naar voren zoals ‘past dit werk wel bij mij?’ en ‘wat wil ik nu echt met mijn leven?’ Door meer en meer naar mijn gevoel te luisteren kwam ik erachter dat ik geen contact met klanten wilde om daar zoveel mogelijk geld aan te verdienen. Voor mij ging het juist om de relatie met de klant, de dienstverlening aan de mens achter het bedrijf. Zo besloot ik niet meer te willen werken bij een bedrijf waar geld de meest belangrijke drijfveer is.

Hoofd of hart?
Na het behalen van mijn VWO diploma op de Vrije School in Zeist heb ik mijn studiekeuze voornamelijk op rationele gronden gemaakt. Ik was goed in het vak economie en er zou voldoende werk in te vinden zijn. Psychologie, wat achteraf meer de keuze van mijn hart bleek te zijn, zou gegarandeerd tot werkloosheid leiden, zo was het beeld begin jaren ’90. Na het afronden van mijn studie economie ben ik bij een commerciële bank gaan werken als management trainee en daarna als accountmanager MKB.

Mijn dertigersdilemma.
In mijn eerste functie heb ik veel geleerd, maar al gauw kwamen typische dertigersvragen bij mij naar voren zoals ‘past dit werk wel bij mij?’ en ‘wat wil ik nu echt met mijn leven?’ Door meer en meer naar mijn gevoel te luisteren kwam ik erachter dat ik geen contact met klanten wilde om daar zoveel mogelijk geld aan te verdienen. Voor mij ging het juist om de relatie met de klant, de dienstverlening aan de mens achter het bedrijf. Zo besloot ik niet meer te willen werken bij een bedrijf waar geld de meest belangrijke drijfveer is.
Welke kleur heeft mijn parachute?
Ik nam ontslag en met behulp van het boek ‘welke kleur heeft jouw parachute?’ van Richard Bolles ben ik met mijn eigen loopbaanonderzoek gestart. Ik ging op zoek naar antwoorden op vragen als: ‘Wat geeft mij energie?’ en ‘waar word ik blij van?’ In mijn studententijd heb ik zeillessen gegeven op een zeilschool in Friesland, iets waar ik veel voldoening uit haalde. Ook de contacten met de klanten bij de bank, zoals de bakker om de hoek, spraken mij aan. Zo ontdekte ik wat mijn grootste energiegever is: het begeleiden van mensen in een proces. Daar wilde ik mijn beroep van gaan maken en het liefst in de non-profit sector!
Op zoek naar de ideale baan.
De volgende functies sloten aan bij mijn zoekprofiel: Coördinator. Client begeleider. Jobcoach. Intercedent. Na flink wat sollicitaties trof ik een werkgever die mijn sociale kant gecombineerd met mijn zakelijke werkervaring als toegevoegde waarde zag voor het team. Zo ben ik in 2002 als jobcoach mensen met een beperking gaan coachen bij het vinden en behouden van werk. Ik kreeg een training ‘on the job’, aangevuld met opleidingsdagen en een mentor die mij de ins en outs van het vak bijbracht. En eigenlijk was mijn het begeleiden van mensen nog veel leuker dan ik vooraf had ingeschat!

Welke kleur heeft mijn parachute?
Ik nam ontslag en met behulp van het boek ‘welke kleur heeft jouw parachute?’ van Richard Bolles ben ik met mijn eigen loopbaanonderzoek gestart. Ik ging op zoek naar antwoorden op vragen als: ‘Wat geeft mij energie?’ en ‘waar word ik blij van?’ In mijn studententijd heb ik zeillessen gegeven op een zeilschool in Friesland, iets waar ik veel voldoening uit haalde. Ook de contacten met de klanten bij de bank, zoals de bakker om de hoek, spraken mij aan. Zo ontdekte ik wat mijn grootste energiegever is: het begeleiden van mensen in een proces. Daar wilde ik mijn beroep van gaan maken en het liefst in de non-profit sector!

Op zoek naar de ideale baan.
De volgende functies sloten aan bij mijn zoekprofiel: Coördinator. Client begeleider. Jobcoach. Intercedent. Na flink wat sollicitaties trof ik een werkgever die mijn sociale kant gecombineerd met mijn zakelijke werkervaring als toegevoegde waarde zag voor het team. Zo ben ik in 2002 als jobcoach mensen met een beperking gaan coachen bij het vinden en behouden van werk. Ik kreeg een training ‘on the job’, aangevuld met opleidingsdagen en een mentor die mij de ins en outs van het vak bijbracht. En eigenlijk was mijn het begeleiden van mensen nog veel leuker dan ik vooraf had ingeschat!
Hoogsensitief.
Na verloop van tijd bleek dat de werkomgeving of leidinggevende een ware energievreter voor mij kon zijn, waar ik volledig op leeg liep. Ik kwam erachter dat ik hoogsensitief ben en daardoor extra ruimte nodig heb om tot rust te komen. Het hielp om in de pauze buiten een rondje te lopen en in mijn vrije tijd voldoende activiteiten te doen om weer op te laden. Maar het zette mij ook aan het denken: hoe lang houd je het vol in een werkomgeving die niet (meer) bij je past?
De Wending.
In 2011 ben ik gestart met mijn eigen bedrijf, Buro de Wending. Dat bleek een gouden greep te zijn. Inmiddels 10 jaar later en ruim 200 klanten verder is mijn eigen bedrijf voor mij de ideale setting om werk en mijn gezin van vier opgroeiende kinderen goed te kunnen combineren èn daarbij mijn eigen energie goed in balans te houden. Het begeleiden van mensen in een proces met een duidelijk einddoel en daarbij de vrijheid om mijn eigen weg te kiezen levert mij veel energie en werkplezier op. Zo heb ik door steeds te ervaren, te leren en bij te sturen werk gevonden dat helemaal bij mij past!

Hoogsensitief.
Na verloop van tijd bleek dat de werkomgeving of leidinggevende een ware energievreter voor mij kon zijn, waar ik volledig op leeg liep. Ik kwam erachter dat ik hoogsensitief ben en daardoor extra ruimte nodig heb om tot rust te komen. Het hielp om in de pauze buiten een rondje te lopen en in mijn vrije tijd voldoende activiteiten te doen om weer op te laden. Maar het zette mij ook aan het denken: hoe lang houd je het vol in een werkomgeving die niet (meer) bij je past?

De Wending.
In 2011 ben ik gestart met mijn eigen bedrijf, Buro de Wending. Dat bleek een gouden greep te zijn. Inmiddels ruim 200 klanten verder is mijn eigen bedrijf voor mij de ideale setting om werk en mijn gezin van vier opgroeiende kinderen goed te kunnen combineren èn daarbij mijn energie goed in balans te houden. Het begeleiden van mensen in een proces met een duidelijk einddoel èn daarbij de vrijheid om mijn eigen weg te kiezen levert mij veel energie en werkplezier op. Zo heb ik door steeds te ervaren, te leren en bij te sturen werk gevonden dat helemaal bij mij past!